وکیل جرم کلاهبرداری مشهد
تعریف کلاهبرداری
از جمله مهم ترین جرایم مالی و جرایم علیه اموال جرم کلاهبرداری است. کلاهبرداری جرمی است که در آن فرد با توسل به وسایل متقلبانه طرف مقابل خود را فریب داده و به این وسیله مال دیگری را برده و شرط آن منفعت مالی خود کلاهبردار یا شخص دیگری از این جریان است. بنابراین افراد با رضایت مال خود را تقدیم کلاهبردار می کنند. صرف گفتن یک دروغ ساده مشمول جرم کلاهبرداری نیست و باید در عملیات انجام شده حتماً تقلبی به کار رفته باشد تا طرف مقابل را اغفال کند. پس در کلاهبرداری برخلاف سرقت، بردن مال غیر کفایت نمی کند بلکه لازم است که حتماً توسل به وسایل متقلبانه صورت گرفته باشه و فرد مقابل در نتیجه آن فریب خورده و اغفال شود و نهایتاً در اثر این فریب خوردگی، مال خود را در اختیار کلاهبردار دهد.
انواع کلاهبرداری
کلاهبرداری به دو نوع ساده و مشدد تقسیم میشود.
در کلاهبرداری ساده مجرم به طرق عادی و با توجه به اینکه شخص مجرم فرد عادی و غیررسمی است و اینکه ابزار و وسایلی کلاهبرداری وی نیز ساده می باشد کلاهبرداری ساده می نامند.
اما در کلاهبرداری مشدد که مجازات به مراتب شدیدتر و سنگینتری دارد شخص کلاهبردار از جمله کسانی است که سمت دولتی دارد و جزء افراد زیربط قوای سه گانه میباشد یا فردی عادی است که با توجه به اینکه خود را مامور دولت معرفی می کند یا اینکه ابزار و کلاهبرداری مجرم با استفاده از طریق تلویزیون یا رادیو یا مجله و یا به عبارتی از طریق تبلیغات عامه باشد.
تقسیم بندی دیگر کلاهبرداری به کلاهبرداری رایانه ای و کلاهبرداری سنتی تقسیم می شود که با توجه به گسترش روز افزون استفاده از ارتباطات اینترنتی و الکترونیکی جرم کلاهبرداری رایانه ای نیز به اقتضاء پیشرفته بشری در بستر الکتریکی و فضای مجازی گسترش یافته است.
عناصر جرم کلاهبرداری
آنچه در تحقق جرم کلاهبرداری باید به آن توجه نمود این است که در این جرم، ترک فعل وجود ندارد و تنها در صورت فعل مثبت یا انجام فعل، جرم محقق می شود. این امر به این معنی است که حتی ترک فعل همراه با سوءنیت مصداق کلاهبرداری نیست. به طور مثال عدم مطلع ساختن خریدار عیوب کالای مورد معامله توسط فروشنده، دلیلی بر کلاهبرداری وی نیست.
به طور کلی ۳ عنصر اساسی برای تحقق جرم کلاه برداری وجود دارد:
عنصر اول) وسایل مورد استفاده کلاهبردار متقلبانه باشد.
عنصر دوم) از آنجایی که کلاهبرداری، جرمی مقید به نتیجه است، بنابراین بر اثر ارتکاب به جرم، نتیجه مد نظر باید به دست آمده باشد. به عبارت دیگر، فرد کلاهبردار با ارتکاب به اعمال مجرمانه، مجنی علیه را فریب داده و در نتیجه این رفتار متقلبانه، مال مجنی علیه در اختیار و انتفاع فرد کلاهبردار قرار گیرد. آنچه در شرط دوم باید به آن توجه داشت این است که فرد مالباخته نباید از متقلبانه بودن وسیله کلاه برداری آگاهی داشته باشد، در غیر اینصورت جرم کلاهبرداری منتفی است.
عنصر سوم) مال موضوع دعوا باید متعلق به غیر از فرد متهم باشد.
نحوه تشخیص وسایل متقلبانه
روش ها و وسایل کلاهبرداری باید به صورتی باشد که تشخیص تقلبی بودن آن ها با قواعد عرفی امکان پذیر باشد. به طور کلی باید در نظر داشت که فعل متقلبانه در دو حالت ایجاد می شود:
- تقلب از جهت شکل و ظاهر باشد. مانند استفاده از سند جعلی و غیر واقعی
- به سبب خالی بودن از وجه، تقلبی رخ دهد
یکی از روش های شناخت وسیله متقلبانه استعلام از مال باخته در مورد شیوه اخاذی مال وی است. همچنین وجود وسایل متقلبانه پیش از وقوع اخذ مال باید ثابت شود. در موردی که مجموع وسایل متقلبانه و غیر متقلبانه سبب بروز کلاهبرداری شده است، باید به این نکته توجه داشت که روش ها و وسایل متقلبانه باعث تحقق این جرم شده اند.
مصادیق وسایل متقلبانه
الف) وسایل متقلبانه در در کلاهبرداری ساده
از جمله مصادیق کلاهبرداری ساده، میتوان به موارد ذیل اشاره نمود:
- فریب دادن مردم به وجود شرکتها یا کارخانجات یا تجارت خانههای و کارخانه ها و موسسات موهوم و دروغی
- فریب دادن مردم به داشتن اموال واختیارات واهی
- امیدوار کردن مردم به امور غیرواقع
- اختیار اسم عنوان مجهول
- ترساندن مردم ازحوادث و پیشامدهای غیر واقعی
- وسایل تقلبی دیگر
ب) وسایل متقلبانه در کلاهبرداری مشدد
- اتخاذ عنوان یا سمت مأموریت از طرف سازمان ها و موسسات دولتی و وابسته به دولت و شرکتهای دولتی یا شوراها یاشهرداری ها یا نهادهای انقلابی.
- استفاده از تبلیغات عامه از طریق وسایل ارتباط جمعی از قبیل رادیو تلویزیون یا نطق در مجامع.
- مرتکب (کلاهبرداران) از کارکنان دولت یا موسسات و سازمان های دولتی و وابسته به دولت یا شهرداری ها یا نهادهای انقلابی و به طور کلی از قوای سهگانه و همچنین نیروهای مسلح و مامرین خدمات عمومی باشد
جهت مشاوره با بهترین وکلای کیفری و متخصص در حوزه کلاهبرداری در مشهد با شماره 09156024004 تماس بگیرید