شرایط مورد نیاز برای وکالت محضری

شرایط مورد نیاز برای وکالت محضری در واقعیت به ویژگی‌های خاصی وابسته است که در زیر به آنها اشاره می‌شود:

1. قانونی و مشروع بودن: وکالت محضری تنها در مواردی مجاز است که قانونی و شرعی باشد. به عبارت دیگر، امکان اختصاص وکالت به مواردی که غیرقانونی یا محدوده قانونی ندارند، وجود ندارد. مثلاً کسی نمی‌تواند به شخصی وکالت دهد تا به جای او در یک آزمون استخدامی شرکت کند.
2. انجام‌پذیر بودن: موضوع وکالت باید کاری باشد که در واقعیت توسط شخص اصلی یا دیگری قابل انجام باشد. به عبارت دیگر، اگر اصلی یا نماینده وکالت دارای توانایی اجرای موضوع نباشد، وکالت محضری غیرممکن است. به عنوان مثال، اخذ وام یا تسهیلات از بانک می‌تواند یک موضوع مناسب برای وکالت باشد.
3. حق و اختیار موکل: شخص اصلی یا موکل باید حق و اختیار انجام موضوع وکالت را داشته باشد. اگر فردی امکان انجام کاری را نداشته باشد، اعطای وکالت به شخص دیگر معتبر نخواهد بود.
4. منفعت اصلی: موضوع وکالت باید برای شخص اصلی منفعت داشته باشد. اعطای وکالت برای امور بیهوده یا بدون نفع مناسب ممکن است غیرمجاز باشد.
5. صریح و مشخص بودن: موضوع وکالت باید صریح و مشخص باشد تا ابهامی در اجرای آن وجود نداشته باشد. این به معنای این است که انسان باید بداند که چرا به دیگری وکالت می‌دهد و موضوع دقیق وکالت چیست؛ مثل اداره اموال یا اخذ وام.
6. محدود یا مطلق بودن: وکالت محضری می‌تواند محدود به موارد خاصی باشد یا بطور کلی و کلان صورت گیرد. به عبارت دیگر، ممکن است فرد اصلی فردی را به عنوان وکیل خود انتخاب کند تا تمام امور خود را انجام دهد یا صرفاً در مورد یک موضوع خاص ویکتور.
7. امکان عزل وکیل: در برخی موارد، امکان عزل وکیل توسط موکل از خود راه پذیر است. این به این معناست که موکل ممکن است اختیار عزل وکیل خود را داشته باشد و بتواند از وکالت او جدا شود.

در هنگام تدوین وکالت محضری، رعایت این شرایط ضروری است تا وکالت معتبر و قابل اجرا باشد. در صورت عدم رعایت این شرایط، وکالت ممکن است بطور باطل تلقی شده و امکان ابطال سند رسمی از طریق دادگاه وجود داشته باشد.