ماده 17 قانون مجازات اسلامی ایران تعیین کننده قوانین مرتبط با دیه (جزیی یا کلی) برای جنایاتی است که به صورت غیر عمدی یا عمدی، منجر به آسیب‌های جسمانی و در برخی موارد منجر به از دست دادن عضوی از بدن می‌شوند.

دیه به مبلغی مالی است که به مجنی علیه یا خانواده او پرداخت می‌شود به عنوان جبران آسیب‌های جسمانی که در نتیجه جنایت ایجاد شده‌اند. این مبلغ ممکن است بر اساس تشخیص پزشکی تعیین شود و معمولاً مقدار دیه بر اساس نوع و شدت آسیب‌ها محاسبه می‌شود.

دیه می‌تواند به دلیل آسیب‌هایی که به افراد یا دیگر اعضای خانواده وارد شده باشد، به عنوان جبران آسیب‌ها و ضررهای مالی پرداخت شود. این یکی از اصول اصلی قانون مجازات اسلامی در ایران است که به جبران قراردادی آسیب‌های جسمانی اشاره دارد.

دیه در رفتگی استخوان از مفصل ۱۴۰۲

1. اگر جنایتی منجر به در رفتن استخوان بدن از مفصل شود و این آسیب به شدت جدی نباشد به نحوی که عضو مفصل شده، شلل نداشته باشد یا عضو از کار نیفتد، در این صورت مجازات متهم ممکن است به شکل “ارش” تعیین شود. ارش به مبلغی مالی اشاره دارد که مجازاتی مالی است.
2. اگر آسیب به حدی جدی باشد که عضو به شکل کامل از کار بیفتد و شخص شلل بگیرد، در این صورت مجازات به شکل “ارش” تعیین می‌شود.
3. اگر آسیب به عضو به شدت جدی باشد، اما به شکلی قابل درمان باشد و عضو به شکل کامل به حالت عادی خود بازگردد، در این صورت مجازات به شکل “دو سوم دیه” تعیین می‌شود.

مقادیر دیه و ارش ممکن است بر اساس تعیین پزشکی و شرایط خاص هر مورد متفاوت باشند. این مقادیر به عنوان جبران آسیب‌های جسمانی به قربانی یا خانواده‌اش پرداخت می‌شود.

در مورد تعیین میزان دیه یا ارش بر اساس ماده 571 قانون مجازات اسلامی در ایران، نیاز به تشخیص پزشکی قانونی دارید. برای این منظور، معمولاً نیاز است که یک متخصص پزشکی قانونی وضعیت آسیب را بررسی کند و تشخیص دقیقی در مورد اثرات جسمانی آسیب وارد شده بر فرد بدهد. این تشخیص شامل ارزیابی نوع و شدت آسیب، اثرات آن بر کیفیت زندگی فرد، و امکان بازگشت به حالت عادی می‌شود.

اگر عمل مرتکب منجر به از کار افتادگی کامل عضو نشده باشد، در این صورت، میزان ارش تعیین می‌شود و به فرد بزه دیده پرداخت می‌شود. این میزان ارش ممکن است بر اساس تشخیص پزشکی تعیین شود و بستگی به میزان و نوع آسیب وارد شده دارد.

در مواردی که رفتگی استخوان از مفصل به معادل ۱۴۰۲، دیه بر اساس حکم ماده 571 قانون مجازات اسلامی معادل دو سوم دیه همان عضو می‌شود. به عنوان مثال، اگر دیه کامل برای یک دست در سال ۱۴۰۲ معادل ۴۵۰ میلیون تومان باشد، دیه در صورت رفتگی ۱۴۰۲ استخوان از مفصل دست، معادل دو سوم این مبلغ یعنی ۳۰۰ میلیون تومان خواهد بود.

در مواردی که آسیب دیده به عضوی از بدن از در رفتگی استخوان بدون هیچ عیب دائمی بازگردانده شود، مبلغی معادل چهار پنجم از دو سوم دیه آن عضو باید پرداخت شود. این میزان به عنوان جبران آسیب موقت به عضو در نظر گرفته می‌شود.

بنابراین، در مثال دست که دیه کامل برای یک دست در سال ۱۴۰۲ معادل ۴۵۰ میلیون تومان است، اگر آسیب دیده به عضو دست از در رفتگی استخوان مفصل دست، به شکل کامل به حالت عادی بازگردانده شود، مبلغی معادل چهار پنجم از دو سوم دیه یعنی ۲۴۰ میلیون تومان باید پرداخت شود.

دیه در رفتگی ترقوه 1402

بر اساس ماده 657 قانون مجازات اسلامی، دیه کامل برای رفتگی استخوان ترقوه معادل بیست هزارم دیه کامل است و به مبلغ 18 میلیون تومان تعیین شده است. همچنین، این ماده مشخص می‌کند که فقط دیه برای رفتگی استخوان ترقوه پرداخت می‌شود و ارش در این مورد مدنظر نیست.

دیه در رفتگی استخوان دنده ۱۴۰۲

ماده 654 قانون مجازات اسلامی، مشخصات مربوط به دیه برای ترک خوردن دنده‌های محیط به قلب و دنده‌های دیگر را تعیین می‌کند:

1. برای ترک خوردن هر یک از دنده‌های محیط به قلب، دیه معادل یک هشتادم دیه کامل تعیین شده است. این مقدار به عنوان جبران آسیب به عضو قلب در نظر گرفته می‌شود.
2. برای ترک خوردن هر یک از دنده‌های دیگر (غیر از دنده‌های محیط به قلب)، دیه معادل هفت هزارم دیه کامل تعیین شده است. این مقدار به عنوان جبران آسیب به دنده‌های دیگر بدن در نظر گرفته می‌شود.
3. برای رفتگی استخوان بدن مربوط به هریک از این دنده‌ها (هر دنده محیطی به قلب یا دنده‌های دیگر)، دیه معادل پنج هزارم دیه کامل تعیین شده است.

این مقادیر دیه بر اساس تعیینات ماده 654 قانون مجازات اسلامی برای ترک خوردن دنده‌ها و رفتگی آنها تعیین شده‌اند. لطفاً توجه داشته باشید که این مقادیر و مفروضات قانونی ممکن است با تغییرات زمانی تغییر کنند.