خسارات نامزدی و پس گرفتن هدایا

خسارات نامزدی

نامزدی قول و قراری است که در آینده دو نفر برای تشکیل زندگی مشترک و ازدواج می گذارند که در آینده باهم تشکیل زندگی دهند و ازدواج کنند.باید به این نکته توجه کرد که در عقد جایز هر طرف می‌تواند آن را برهم بزنند، هر زمان که خواستند. اما درعقد لازم مانند عقد نکاح هیچ یک از طرفین نمی‌توانند هر موقع که خواستند آن را برهم بزنند مگر با شرایط قانونی و خاصی که در قانون آمده است.

بر اساس قانون مدنی وعده نکاح ایجاد علاقه ی زوجیت نمی‌کند حتی اگر بخشی از مهریه یا به صورت کامل پرداخت شده باشد چون صرفا وعده ازدواج بوده است نه خود عقد نکاح.پس در وعده ازدواج هر کدام از طرفین می‌توانند به این وعده عمل نکنند و کسی نمی‌تواند آن ها را مجبور به ازدواج کند و یا این که به خاطر قول دادن به ازدواج و سپس پشیمان شدن طرف مقابل نمیتوانند از آن فرد خسارتی دریافت کنند.

پس گرفتن هدایا:

اگر به هر دلیلی نامزدی به هم بخورد و ازدواج صورت نگیرد طرفین می‌توانند هدایایی که به یکدیگر در دوران نامزدی داده‌اند پس بگیرند البته این بازپس گرفتن هدایا با توجه به شرایطی است به عنوان مثال هدایایی که مصرف شدنی است مانند ادکلن عطر و یا شیرینی قابل پس گرفتن نیست زیرا این هدایا مصرف شدنی می‌باشد اما در مقابل هدایایی مانند طلا یا خودرو و مواردی از این قبیل قابل بازپس گرفتن می باشد. پس بعد از به هم خوردن مراسم نامزدی هر یک از طرفین زن و مرد می توانند دادخواست استرداد این هدایا را داشته باشند.

شرایطی که طرفین نمی‌توانند هدایای خود را پس بگیرند:

یکی از مواردی که طرفین نمی‌توانند هدایای خود را پس بگیرند فوت می‌باشد یعنی اگر علت به هم خوردن نامزدی فوت یکی از طرفین باشد ین نمی‌توانند هدایایی را که داده‌اند را پس بگیرند.

اگر هدیه ای که به طرف مقابل داده‌اند در اثر بی تقصیری آن فرد تلف و از بین رفته باشد این مورد را هم نمی‌توان پس بگیرند.

خسارات باید متعارف باشد:

این نکته را باید به یاد داشته باشید که خساراتی قابل دریافت و جبران است که به صورت متعارف باشد مانند اینکه یک مجلس متعارفی گرفته شده باشد و یا هزینه دوخت لباس و غیره و از این قبیل موارد اما اگر مجلسی با هزینه‌های گزاف و غیرمعمول گرفته شود و خرج‌هایی که خارج از عرف و غیرمعمول باشد قابل پس گرفتن و قابل جبران خسارت نمی‌باشد.

مواد مرتبط:

ماده ۱۰۳۵ قانون مدنی:

وعده ازدواج ایجاد علقه زوجیت نمی‌‌کند اگرچه تمام یا قسمتی از مهریه که بین طرفین برای موقع ازدواج مقرر گردیده پرداخته شده ‌باشد بنابراین هر یک از زن و مرد مادام که عقد نکاح جاری نشده می‌‌تواند از وصلت امتناع کند و طرف دیگر نمی‌تواند به هیچ وجه او را مجبور به ازدواج کرده یا از جهت صرف امتناع از وصلت مطالبه خسارتی نماید.

ماده ۱۰۳۷ قانون مدنی:

هر یک از نامزدها می‌تواند در صورت بهم خوردن وصلت منظور هدایائی را که به طرف دیگر یا ابوین او برای وصلت منظور داده ‌است مطالبه کند. اگر عین هدایا موجود نباشد مستحق قیمت هدایائی خواهد بود که عادتا نگاه داشته می‌شود مگر اینکه آن هدایا بدون تقصیر طرف دیگر تلف شده‌ باشد.

ماده ۱۰۳۸ قانون مدنی:

مفاد ماده قبل از حیث رجوع به قیمت در موردی که وصلت منظور در اثر فوت یکی از نامزدها بهم بخورد مجری نخواهد بود.